Nigdy nie sądziłam, że osiągnę w życiu coś wielkiego. Nie byłam nawet świadoma swoich możliwości. Tak to już bywa, jak się ma brata i stara mu dorównać w każdym możliwym sporcie.
Jako dziecko trenowałam łyżwiarstwo figurowe. Doszłam do poziomu profesjonalnego, ale wymagało to ode mnie dużego poświęcenia, wielu treningów i przede wszystkim wytrwałości. I to właśnie ukształtowało moją osobowość. Jednak po 10 latach i zdobyciu 8 miejsca w mistrzostwach świata w łyżwiarstwie synchronicznym w Budapeszcie, zdecydowałam o zakończeniu kariery.
Od kiedy byłam nastolatką, miałam plażę bardzo blisko domu. Przywykłam do morskiego powietrza, a nad samym morzem pojawiałam się niemal codziennie. Pewnego lata, jeden z banków robił kilkudniową akcję promocyjną na plaży. Wśród dostępnych atrakcji znalazł się również tor skimboardowy. Zobaczyłam jak plażowicze rzucali deski na płytką wodę, aby zaraz doskoczyć i starać się na nich utrzymać. To właśnie wtedy pierwszy raz w życiu wskoczyłam na deskę skimboardową, nie zdając sobie sobie sprawy, że kilka lat później zostanę mistrzynią Polski skimboardingu.
Bardzo dobrze pamiętam zapach morza, który czułam na co dzień, otwierając okno swojego pokoju. Właśnie zaczęły się wakacje, gdy profesjonalny tor skimboardowy został otwarty na plaży, tuż obok mojego domu. To zadecydowało o obraniu zupełnie nowej ścieżki w moim życiu, tym razem zaangażowaniu się w uprawianie sportu letniego.
Na torze byłam codziennie. Starałam się łapać coraz lepsze fale, robiąc coraz dłuższe ślizgi. Instruktorzy byli kompetentni, ale zawsze żałowałam, że nie ma wśród nich żadnej kobiety instruktorki. Chciałam na własne oczy zobaczyć dziewczynę, która skimi i przekonać się, że nie jest to dla nas niemożliwe. Mimo to, świetnie dogadywałam się z chłopakami, a po roku wzięłam udział w moich pierwszych lokalnych zawodach. Mama mnie na nie zapisała, a ja rozpłakałam się bo nie wierzyłam zupełnie w swoje możliwości. Przełamałam się jednak, a zawody wygrałam!
Przywykłam do rywalizacji i oceniania moich umiejętności przez sędziów podczas mojej kariery łyżwiarskiej. Wkręciwszy się w skimboard poczułam, że znów mam coś, w czym mogę się sprawdzić. Trenowałam bardzo dużo, od rana do wieczora, praktycznie żyłam na plaży. Morze bawiło się mną, gdy “polowałam” na falę, która często okazywała się “nie taka” i deska utykała w miejscu, a ja padałam na brzeg.
Po 6 latach śmigam po przeszkodach skimboardowych, tych samych, co chłopaki ;). Sama też jestem instruktorką od 4 lat. Trzy razy wygrałam mistrzostwa Polski w Skimboardingu i wiele innych zawodów lokalnych m.in. w Katowicach i Łodzi. W chwilach zwycięstwa łapałam kontakt wzrokowy z dziewczynami z widowni. Widziałam, że były pod wrażeniem, ale mam nadzieję, że to też pokazało im, że my dziewczyny też możemy wymiatać na desce.
Pamiętajcie dziewczyny, jeśli coś daje wam poczucie spełniania się, róbcie to bez najmniejszego wahania czy kompleksów! 🙂
Nazywam się Agata Opora i pochodzę z Gdańska. Na co dzień (zależnie od pory roku) pracuję jako instruktorka łyżwiarstwa figurowego, snowboardu i skimboardingu. Oprócz deski, kocham taniec, przede wszystkim hip hop i taniec brzucha :). Z ciekawostek o mnie – potrafię mówić i pisać po turecku, czego sama się nauczyłam. W to lato planuję nauczyć się pływać na kite i być może, także tam startować w. zawodach. Kto wie?
