Po raz pierwszy w historii surfing zagościł na Olimpiadzie. Fani tego sportu długo na to czekali, szczególnie, że z powodu pandemii igrzyska odbyły się z rocznym opóźnieniem. 20 najlepszych surferek i 20 najlepszych surferów z całego świata zakwalifikowało się do rozgrywek. Jedyną konkurencją na Olimpiadzie w Tokio był shortboard. Niemniej jednak w przyszłości nie wyklucza się również rywalizacji w kategoriach longboard, bodyboard i SUP.
Kwalifikacje do Letnich Igrzyskach Olimpijskich 2020 były oparte na występach w dwóch edycjach ISA World Surfing Games, World Surf League Championship Tour oraz Igrzyskach Panamerykańskich. Japonia jako gospodarz otrzymała po jednym miejscu wśród kobiet i mężczyzn, ale ponieważ reprezentanci tego kraju zakwalifikowali się oficjalną drogą, miejsca te otrzymali następni zawodnicy z rankingu.
Do Igrzysk Olimpijskich 2020 zakwalifikowały się następujące zawodniczki:
Event | Places | Qualified surfer[3] |
---|---|---|
Host NOC | n/a | Qualified through other event |
2019 Pan American Games | 1 | Mimi Barona (ECU) |
2019 World Surf League | 8 | Sally Fitzgibbons (AUS) Stephanie Gilmore (AUS) Silvana Lima (BRA) Tatiana Weston-Webb (BRA) Brisa Hennessy (CRC) Johanne Defay (FRA) Caroline Marks (USA) Carissa Moore (USA) |
2021 ISA World Surfing Games | 7 | Yolanda Sequeira (POR) Teresa Bonvalot (POR) Daniella Rosas (PER) Leilani McGonagle (CRC) Pauline Ado (FRA) Mahina Maeda (JPN) Amuro Tsuzuki (JPN) |
2019 ISA World Surfing Games – Africa[5] | 1 | Bianca Buitendag (RSA) |
2019 ISA World Surfing Games – Asia (reallocation) | 1 | Sofía Mulánovich (PER) |
2019 ISA World Surfing Games – Europe | 1 | Anat Lelior (ISR) |
2019 ISA World Surfing Games – Oceania | 1 | Ella Williams (NZL) |
Złoty medal zdobyła Carissa Moore ze Stanów Zjednoczonych, srebro Bianca Buitendag z RPA, a brąz Japonka Amuro Tsuzuki.
Rozgrywki olimpijskie dostarczyły wielu emocji i niespodzianek, takich jak wyeliminowanie siedmiokrotnej mistrzyni świata Amerykanki Stephanie Gilmore przez Biankę Buitendag. Podobny los spotkał pozostałe faworytki Sally Fitzgibbons z Australii oraz Caroline Marks z USA.
W zawodach olimpijskich zawodnicy rywalizowali w rundach (heats). Zwycięzca rundy awansuje do dalszych rozgrywek, a przegrany zostaje wyeliminowany (nawet jeśli miał lepszy wynik niż zawodnicy z innej rundy).
Długość heatu wynosi zwykle 30 minut i jest ustalana przez Dyrektora Technicznego, w zależności od warunków dnia. W tym czasie każdy zawodnik łapie fale, z których dwie najwyżej ocenione tworzą wynik punktowy, który decyduje o tym, kto jest zwycięzcą danej rundy.
W oceanie nie ma dwóch takich samych fal, każda załamuje się inaczej, dając inny potencjał punktowy. Panel pięciu sędziów ocenia każdą jazdę w oparciu o kryteria takie jak stopień trudności, innowacyjne i progresywne manewry, kombinacje głównych manewrów, różnorodność manewrów oraz szybkość i płynność jazdy.
Wyniki finałowego heatu i rozgrywki o trzecie miejsce wyglądały następująco:
Kim są pierwsze w historii medalistki Igrzysk Olimpijskich?
Carissa Moore
Pochodzi z Hawajów, gdzie jako małą dziewczynkę ojciec uczył ją surfingu na słynnej plaży Waikiki. NIezwykle utalentowana, już w wieku 11 lat zaczęła startować w zawodach i je wygrywać. Od 2010 startuje w World Surf League (ASP World Tour), gdzie w swoim drugim sezonie w wieku 18 lat została najmłodszą w historii mistrzynią świata w surfingu. Warto nadmienić, że to rekord nie tylko wśród kobiet, ale wszystkich zawodników WSL. Mistrzostwo zresztą zdobyła aż 4 razy w 2011, 2013, 2015 i 2019.
Sama o sobie pisze tak:
Mam 28 lat, poślubiłam miłość mojego życia i podróżuję po świecie jako profesjonalna surferka. Spędzam sześć miesięcy w roku żyjąc na walizkach, goniąc fale i podążając za marzeniami. Przez pozostałe sześć miesięcy znajdziesz mnie w domu w Honolulu na Hawajach z moim mężem, Lukiem i dwoma psami, Mayą i Tuffym.
Żródło: https://www.carissamoore.com/
Tata nauczył mnie surfować, kiedy miałam pięć lat na plaży Waikiki i od razu się wciągnęłam. Ocean to moje szczęśliwe miejsce! Jestem szczęściarą, że codziennie robię to, co kocham.
Wygrywanie zawodów jest wspaniałe, ale to uczucie jest tylko tymczasowe. W mojej podróży przez życie najbardziej cenię te chwile pomiędzy… gdy śmieję się aż do bólu brzucha, zapierające dech w piersiach zachody słońca, przepyszne posiłki dzielone z przyjaciółmi i niesamowite przygody. Dla mnie szczęście i sukces nie są definiowane przez trofea czy wyróżnienia, ale przez małe zwycięstwa i proste radości doświadczane każdego dnia.
Inspirują mnie ci, którzy żyją autentycznie i mają odwagę być wrażliwymi. Moim marzeniem jest zachęcanie innych do przeżywania swoich pasji, bycia bez skrupułów sobą i poświęcania czasu dla innych i otaczającego ich świata. Kiedy nie surfuję, spędzam czas na na scrapbookingu, spotkaniach z rodziną, treningach lub drzemkach. Przerażają mnie wysokości i dotykanie dżdżownic. Uwielbiam jedzenie, a szczególnie słodycze.
Bianca Buitendag
Bianca pochodzi z Republiki Południowej Afryki (RPA). Dorastała niedaleko False Bay obok Kapsztadu. Do surfingu zachęcił ją ojciec i jako ośmiolatka nauczyła się łapać fale razem ze swoimi braćmi. Niestety jej tata Collin Buitendag zmarł w 2015. Mimo to, Bianca ukończyła ten sezon jako czwarta na świecie (jej najlepszy wynik w karierze). Igrzyska Olimpijskie są ukoronowaniem kariery 27 letniej surferki, która tym samym kończy swoją przygodę z profesjonalnym surfingiem. Z cikawostek, mierząca 185 cm Bianca jest najwyższą pro surferką.
Sama pisze o sobie tak:
Jestem Bianca. Pochodzę z małego nadmorskiego miasteczka położonego nieopodal najbardziej wysuniętej na południe części Afryki. Jako zawodowa surferka podróżuję do kilkunastu krajów rocznie, aby rywalizować i występować z najlepszymi zawodniczkami na świecie.
Źródło: https://www.biancabuitendag.com/bianca/
Co dwa tygodnie zmieniam strefę czasową, dużo czasu spędzam w samolotach i podróżuję od 14 roku życia. Z tego powodu wiele widziałam i rozwinęłam otwarty umysł na różnorodne kultury i światopoglądy, co jest przywilejem większym niż potrafię wyrazić.
Ocean, którego nieustannie się uczę, jest także moją ucieczką. Moje serce raduje się, gdy znajduję się pod wodą, zagubiona w wolności oceanu i jego pływów. Moje serce raduje się, gdy widzę, jak ludzie osiągają swój pełny potencjał lub gdy ktoś przełamuje swoje ograniczenia. Mam szeroko otwarte oczy i serce. Nieustannie marzą mi się przygody, kocham rzeczy nieoczekiwane i mało prawdopodobne.
Zobacz najciekawsze momenty z finałowego heatu Igrzysk w Tokio – Carissa vs Bianca
Amuro Tsuzuki
Ta zaledwie 20 letnia reprezentantka Japonii zdobyła brązowy medal na Olimpiadzie w Tokio. Amuro dorastała w zatoce Sagami w prefekturze Kanagawa w Japonii. Jednak w jej rodzinnym mieście rzadko bywają fale, więc razem z rodzicami dojeżdżała do miejscowości Chiba, japońskiej Mekki surfingu. To właśnie tam na jej home spocie, plaży Tsurigasaki odbywały się surfingowe rozgrywki podczas Igrzysk Olimpijskich.